Öğretmenler Günü: Kimin Kutlaması, Kimin Hakkı?

Bugün 24 Kasım, Öğretmenler Günü. Bu tarih, yalnızca takvimdeki bir kutlama günü değil, aynı zamanda hayatımıza dokunan o kutsal elleri, vicdanımızı inşa eden sesleri anma ve derin bir muhasebe yapma günüdür. Başta, yüreğimizde silinmez bir iz bırakan, yolumuzu aydınlatan tüm öğretmenlerimizin günü kutlu olsun. Ancak bu anlamlı gün, ne yazık ki, gönlümüzde buruk bir özlemle ve eğitim camiasının yaşadığı büyük dönüşüme dair acı bir farkındalıkla karşılanmaktadır. Bu yazı, hamasi nutuklar yerine, gerçek kahramanların hakkını teslim etme ve kaybettiğimiz irfanın peşine düşme çabasıdır. O Mübarek El, O Rol Model Duruşunda Geçmişimizde, sadece bilgiyi aktaran değil, karakterimizi yoğuran o öğretmenler vardı. Onlar, bir neslin sadece beynini değil, aynı zamanda ruhunu ve vicdanını da inşa edenlerdi. Duruşuyla, bilgisiyle, giyimiyle adeta bir örnek şahsiyet sergiler, okul bahçesinde yürüyüşü bile başlı başına bir ders olurdu. Onlar, bize sadece ders konularını değil, hayatın kendisini, vefayı, dürüstlüğü öğreten, elini öpmekten onur duyduğumuz mübarek ellerdi. Bu değer, nereden geliyordu? Mesleğe duyulan kutsal bir adanmışlıktan. Onlar, kendilerini sürekli yetiştirmeyi, okumayı ve araştırmayı öğrenciye olan bir borç sayarlardı. Öğretmenlik, bitmeyen bir kişisel gelişim yolculuğuydu. Maddi zorluklar olsa da, omuzlarındaki toplumsal saygınlık yükü, onlara paha biçilmez bir manevi huzur verirdi. Bugün ise, öğretmenlik maaşlarının alım gücü ve ekonomik statüsü, maalesef hak ettikleri değeri yansıtmaktan uzaktır. Ne yazık ki, bu manevi havanın yerini kayıp bir ciddiyet almıştır. Öğretmenlerin önemli bir kısmı, bu yüksek kültürel çıtayı yakalamaktan uzaklaşmıştır. Rol model olma bilincinin zayıflaması, kendini en çok sosyal medya kullanımıyla gösteriyor. Ders esnasında ya da okul sınırları içinde ciddiyetten uzak, viral olma kaygısıyla üretilen içerikler, mesleğin manevi çatısını sarsmaktadır. Öğretmenlik, kalpleri inşa etme görevidir; popülerlik kaygısıyla bu ulvi görev gölgelenmemelidir. Unutulan Fedakarlıklar ve Gönül İşi Eğitim camiasındaki en büyük sızı ise, yönetim kademelerinde liyakat ilkesinin önemi ve uygulanışıdır. Atamalarda, mesleki yeterlilik ve gönül bağı yerine, başka aidiyetlerin öne çıktığı yönündeki eleştiriler, emeğe ve adanmışlığa olan inancı zedelemektedir. Görünür olmaya Odaklananlar: Enerjilerini idari makamlara yakın görünmeye, kendilerini öne çıkarmaya harcayanlar... Onların bu çabaları, okulun gerçek işleyişinden ve öğrencinin kalbine dokunmaktan uzaklaşmalarına neden olmaktadır. Bu tür girişimler, tarafsızlık ilkesini zedelemekte ve öğretmenlik performansını düşürmektedir. Sessiz Gönül Erleri: Diğer yanda ise, kimsenin görmediği, takdir etmediği binlerce cansiparane çalışan, idealist öğretmenimiz var. Onlar, siyasi rüzgârlara kulak asmadan, tüm varlıklarını öğrencisine, okuluna ve görev aşkına adamışlardır. Onların sınıfın kapısını her açışları, bir umut, bir sevgi fısıltısı taşır. Bu Unutmayalım ki; okulları ayakta tutan, kurumların ruhunu taşıyan ve o çocukların geleceğini ilmek ilmek işleyenler, göz önünde olmayan, bu sessiz gönül erleridir. Diğerleri, maalesef, onların emeği ve adanmışlığı üzerinden bir statü edinmektedir. Kutlama, Yüreğiyle Çalışanların Hakkı Öğretmenler Günü, artık vefa borcumuzu ödeme ve gerçek kahramanlarımızı yüceltme günüdür. Törenlerde, kendilerini öne çıkaranlar değil; öğrencisinin kalbine dokunmayı mesleğin zirvesi sayan, ahlak ve liyakatiyle örnek olan fedakar öğretmenler onurlandırılmalıdır. Gerçek manada Öğretmenler Günü ödülü ve kutlaması, sahnenin ışıklarından uzak durmayı tercih eden, görevini aşkla yapan ve ülkenin geleceğini omuzlayan o gönül erleri için yapılmalıdır. Bu vesileyle, hayatımızın her dönüm noktasında yolumuzu aydınlatan, bize sadece bilgi değil karakter ve insanlık aşılayan; tüm zorluklara rağmen mesleğine yüreğini koyarak her bir öğrencisinin kaderine sessizce yön veren gerçek öğretmenlerimize... Onlara olan derin minnet ve sonsuz saygıyla ellerinden öpüyor, kutlu günlerini en kalbi duygularımızla yâd ediyoruz.