KAZANMAK BAŞKA BAŞKAN OLMAK BAŞKA

Belediye Başkanı toplumun her kesimine bir baba bir anne şefkatiyle yaklaşmalıdır. Aksi durum evlatları arasında ayırım yapan anne babanın durumuna benzer ve bu doğru bir tutum değildir. 
Belediye Başkanı aynı zamanda kutuplaşmaları önlemeli, hizmeti her mahalleye, her sokağa eşit olarak götürmelidir. Aksi durum, bir çocuğunun isteklerini sürekli yerine getirirken öbürünü ihmal etmektir ki bu da yanlıştır.
Ve Belediye Başkanı kardeşler arasında yaşanan anlaşmazlığa adil bir çözüm bulan baba gibi olmalıdır… 
Bizde moda söylemdir, her belediye başkanı seçildikten sonra ‘Parti rozetimi çıkardım’ der. Kendisinin bile inanmadığı bir söylemdir bu ve onu ‘Sevgi kazanacak’, ‘birlikte yol alacağız’ gibi kelimelerle süsler. Koltuğa oturur ikinci gün ilçe başkanı arar ve parti rozeti yeniden takılır. Adam kayırma, adamcılık, oy veren mahalle vermeyen mahalle ayrı mı başlar.  Demokles’in kılıcı gibidir bu durum, ‘seni ben oraya oturttum, ben çalışmasam o koltukta oturamazdın’ bir nevi diyet ödemedir bu. Bağımsız değildir yani özetle ve söylediği ‘Parti rozetini çıkardım’ sözünün hiçbir anlam taşımadığını ifade eder aynı zamanda. 
Bir Belediye Başkanı ilçesinde, beldesinde uzlaştırıcı rol oynamalı, gerginlikleri yatıştırıcı tavır takınmalıdır. Gerginlikleri körükleyen militan ruhlu bir yaklaşım sergileme lüksü yoktur. 
Bir Belediye Başkanı’nın hedefi, kendi bütçesini aşan durumlarda büyükşehirden ilçesi için en fazla yatırımı almak için lobicilik yapmaktır. İBB Meclisindeki üyeleri ile birlikte büyük yatırımların ilçesine gelmesini sağlayarak; esnafına kazanç, insanına iş ve toplamında sakinler ine daha rahat, huzurlu bir ilçe oluşturmaktır. İlçenin yararına olacak projeleri ve yatırımları, kendisinden olmayanlar önerdi diye elinin tersiyle itmek, itmeye çalışmak belediye başkanlığı değil militanlıktır.  
Belediye başkanlığı başkalarını, oturduğu koltuktan kalkmamakla suçlarken kendisi bir dönem daha koltuğunu korumak için Ankara’da kulis yapmak değildir. 
Belediye başkanlığı/adaylığı; seçim döneminde yapılması gereken de belediyenin içinde bulunduğu borç durumunu bilmelerine rağmen, ‘adamakla mal tükenmez’ misali yapamayacakları projeleri halka masal gibi anlatmak değildir. Belediye Başkanlığı halkın yoksulluğunu oy devşirmeye çalışma da değildir.  Maddi durumu iyi olmayan ailelere aylık belli miktarda kart dağıtmak belediyenin değil devletin görevidir ve bu kaymakamlıklar aracılığıyla zaten yapılıyor. Bunu belediyeler yapıyorsa bilin ki kendilerine oy verenlere ya da oy almaya çalıştıklarına bu yardımları yapıyor. Gerçek ihtiyaç sahiplerine ulaşmaktan uzak, o ilçenin kaynaklarının birilerine peşkeş çekilmesinden başka bir şey değildir bu. Belediye sadece aşevi yapar ve ihtiyacı olanlar gelir oradan yemeğini alır yer. Birilerine kart dağıtmak rüşvetin ‘yardım’ adını almasından başka bir şey değildir. 
Belediye Başkanı, Ankara tarafından gönderilen paraların her kuruşunu ilçesinin sorunlarını gidermek için kullanmalıdır. İlçenin trafik, imar, su baskınları gibi ana sorunlarını pas geçip ‘şunu yapacağım bunu yapacağım’ diye göze hitap eden projeleri hayata geçirmesinin adı makyajdır ve o makyaj silindiğinde gerçek ortaya çıkar.  
Parti fark etmeksizin bugün bir sürü proje açıklayıp 1 Nisan sabahı ‘enkaz devraldık’ demek maharet değil, seçmene ‘ben sizi nasıl da kandırdım’ demektir. Ve bu belediye başkanlığı değil tam da eleştirdiğimiz siyasettir. 
-cek-cak diye gelecek zaman ekleri kullanmak, sorunları halının altına süpürmek, partizanca ve militanca yaklaşımla ‘beş seneyi garanti altına almak…’  ve tüm bu gelecek zaman eklerine inanarak, ya da inanmayarak sırf particilikten ötürü oy vermek o ilçeye yapılabilecek en büyük kötülüktür.