PROJEM ÇOK PROJEM YOK

14 Mayıs’a günler kala meydanlarda sular iyice ısınmaya başladı. Her ittifak/siyasi parti masasına gelen anketlere göre çalışmalarına yön veriyor.

İktidar ittifakı/partisi olarak seçime girmenin hem avantajı hem dezavantajı var. Avantajı, iktidarda iken yaptığınız yatırımlar bir sonraki için seçmenin kafasındaki en somut veri olacak. Dezavantajı iktidarda olmanın ister istemez yarattığı bir yıpranmışlık. Bunu eskilerin; ‘meyve veren ağaç taşlanır’ sözüne benzetebiliriz.

Muhalefet ittifakında/partisinde olmanın da avantajı ve dezavantajı var.

Dezavantajı, somut bir şey üretmediğiniz için seçmende ‘acaba’ sorusuna neden olabilirsiniz Ancak avantajının yanında çok da göze batmaz. Muhalefette olduğunuz için ve seçimi kazanma çabası içerisinde olduğunuz için bol keseden atmak kolaydır. Bir dönem TV ekranlarındaki ‘Hallederiz Kadir’ karakterine de benzetebiliriz bunu.

Seçmenin kulağına hoş gelecek her şeyi vaat olarak sunma imkanına sahipsiniz. Zira sizi bağlayan bir şey yok. Bunu iktidar yapmaya kalksa ‘bugüne kadar neredeydin’ diye sorar seçmen ancak muhalefetin böyle bir soruyla karşılaşma imkanı yoktur.

Söylersiniz; emekliye bayramda 8.500 yetmedi geriye dönük de olmak üzere 15 bin TL vereceğim. Türkiye’deki emekli sayısını bu 8500’le çarptığınızda ortaya çıkan rakam için bir kaynak bulmanız gerekir. Vaadin gerçekçi olması için demelisiniz ki şu kadar kaynak gerekiyor bu kaynağı da şuradan bulacağım. Öbür türlüsü vaatten öteye gitmez.

Söylersiniz; çiftçilerin ve balıkçıların kredi faizleri silinecek. Bunun da toplam rakamını söyler ve kaynağını açıklarsınız. Ancak burada bir sorun çıkar ortaya. Kredi faizlerini ödeyen çiftçi ve balıkçının durumuna yönelik bir çalışmanız olacak mı? Öyle ya borcunu zamanında ödeyen bu durumda cezalandırılmış oluyor, burada adaletten söz etmek mümkün değil.

Söylersiniz; İşsiz gençler olgusunun yerine üreten gençlik gelecek, hem tarımsal üretim artacak hem de gençler ve kadınlar kazanacak. Bunu nasıl yaptığınızı anlatmadığınızda ki bugüne kadar anlatılmadı. Vaatleri artırmak mümkün ama alt yapı olmadığında bunların hepsi bir dönem ‘her aileye iki anahtar’ vaadi ile yarışır hale gelir.

Gerçekçi olunmak zorundadır. Muhalefet ittifakı/partilerinin insanlara içi boş vaadler vererek ‘hele koltuğu kapalım sonrasına bakarız’ düşüncesi bizi ileriye taşımaz.  Bu aslında projem çok projem yok demekten başka bir anlamda içermez.

Yapılanı yıkmak, yapılanı iptal etmek ülke kaynaklarını çarçur etmekten başka bir şeye yaramaz. Derdiniz ülke ise siz yapılanın üstüne koyarak daha iyisini yapmaya çalışırsınız; savunma sanayinde İHA-SİHA’ların yeteneklerinin daha da geliştirilmesi için ARGE desteği verirsiniz, yapılan gemilerin ihtiyaca göre daha gelişmişini yaparsınız ancak bu yatırımları durdurmaya kalkmazsınız. Şehir hastanelerine karşı ön yargınızdan kurtulursunuz.

İktidara geldiklerinde kamudaki bütün üst düzey yöneticileri değiştireceklerini söylüyorlar. İşte asıl sıkıntı aslında buradan sonra patlak verecek. Zira iktidarın gönderilmesi için kurulan ittifakta bana göre ilk çatlak burada yaşanacak. Örneğin Merkez Bankası başkanı kim olacak. 6 parti aynı isim üzerinde anlaşabilecek mi, YÖK Başkanı kim olacak burada ilk çatlak anlaşma sağlanamazsa o kurumlara atamalar nasıl yapılacak.

Demokrasi, hak hukuktan bahsederken kamuda yapacağınız kıyımları hangi adaletle anlatacaksınız?

Bu belirsizliklerin ekonomiye yansıması nasıl olacak. Uluslararası acil bir karar alınması gerektiğinde adayı belirlemek bile bir yıllarını almışken 7 cumhurbaşkanı yardımcısının bir anda uzlaşması nasıl sağlanacak?

Soruları çoğaltmak mümkün ama başlangıçta bir seçmen olarak ben eğer oyumu istiyorlarsa muhalefet ittifakı/partilerinin tüm bu soru işaretlerine açıklık getirmesini beklerim.